понедельник, 15 сентября 2014 г.

Ազգային սնապարծություն և արժանապատվություն

Մեզ դասում ենք բոլորից բարձրորովհետև ունենքՄասիս,Գառնի,Տաթևբայց մեզանից շատերը անգամ չեն էլ տեսել,որովհետև չունեն դրա հնարավորությունըԸնդունելով մեր երկրիհազարավոր զբոսաշրջիկներիուզում եմ հասկանալ ,թե ինչկարծիք ունեն մեր մասինմեր ազգի մասինոր ունենք դարերիցեկած և պահպանված արժեքներվստահ եմոր հաստատ չենմտածումոր մեր ազգը կանգնած է ուժեղ արտագաղթի առաջ ևդժվար թե սոված ու տանիք չունեցող մարդը արժանապատիվհամարի այնոր ապրում է այս երկրումԻմ կարծիքով մեր ազգըլավ է ուրիշի աչքերով: Կան մարդիկոր պարծենում են թե 1700ամյա քրիստոնեությունը որպես պետական կրոն ընդունողպետություն ենքսակայն երբ հարցնում ես թե ո՞վ է Քրիստոսը քեզպատասխանում են:Սա սնապարծության վառ օրինակ էոչ թե այնիմաստովոր քրիստոնեությունը սին է իր բովանդակությամբ այլ,որ մարդիկ իրական արժեքը թողած կարևորում են ու պարծենումեն սին արժեքովԵրբ կարևորվում է ձևը ու անտեսվումբովանդակությունը տվյալ գաղափարը նման է փուչիկի:  Շատ կաննման օրինակ ազգային սնապարծության դրսևորումներ:Երբ ասումենք <մենքմենքմենքու այդ մենքը չի սիրում միմյանց ուփոխարենը միմյանց գցելովմիմյանց քսվելով ու սողալով փորձումեն բարձրանալդա չի կարող խոսել ազգի բարձր նկարագրիմասին:

Комментариев нет:

Отправить комментарий